Pozasłoneczny obiekt 1I/ʻOumuamua już w pobliżu Plutona. Niedługo opuści Układ Słoneczny

Astronomia: Kosmos 133 0

Obiekt międzygwiezdny Oumuamua (inaczej zwany 1I/ʻOumuamua, A/2017 U1 lub C/2017 U1 (PANSTARRS)), który wywołał kilka lat temu niemałe poruszenie w środowisku naukowym, powoli zbliża się do granic Układu Słonecznego, aby ostatecznie go opuścić. Wielokrotnie zmieniano jego status – od asteroidy, planetoidy, po kometę. Mocno wydłużony kształt skutkował często zmieniającą się jasnością, na powierzchni obiektu dostrzeżono liczne otwory, które prawdopodobnie emitują strumienie gazu odpowiedzialne za przyrosty prędkości. Szacuje się, że powierzchnia tego ciała niebieskiego odbija aż 10-krotnie wydajniej promienie słoneczne od innych dotychczas znanych obiektów podobnego typu.

Co wzbudziło szczególne zainteresowanie tym ciałem niebieskim? Przede wszystkim ogromna prędkość (znacznie większa niż w przypadku znanych i badanych dotychczas komet czy też asteroid) – Oumuamua osiągała ponad 300 000 km/h (87.3 km/s), co w połączeniu z hiperboliczną trajektorią lotu wokół Słońca dało jasne dowody na jego pochodzenie spoza naszego systemu planetarnego (grawitacja naszej gwiazdy nie mogła aż tak wpływać na prędkość obiektu). Maksymalnie Oumuamua zbliżyła się do naszej planety na odległość 24.2 mln km.


Powinno również zainteresować …


Trajektoria lotu asteroidy Oumuamua potwierdziła jednocześnie, że ten obiekt międzygwiezdny już nigdy nie powróci do naszego systemu planetarnego. Zachowanie obiektu przypomina nieco kometę, jednak w jego przypadku nie dostrzeżono w obserwacjach teleskopami naziemnymi charakterystycznego dla komet ogona czy też komy, przez co Oumuamua widoczny jest jako pojedynczy punkt. Niewielkie przyspieszanie obiektu sugerowałoby delikatne wyrzucanie gazu oraz substancji lotnych – zbyt słabych, aby można je było zaobserwować przyrządami optycznymi z powierzchni Ziemi.

Naukowców zastanawia również wydłużony kształt obiektu – jego długość może wynosić nawet 800 metrów, przy szacowanej szerokości zaledwie 80 metrów. Jest to pierwsze tego typu ciało niebieskie, które zostało dostrzeżone w Układzie Słonecznym. Rotacja, jaką wykonuje Oumuamua, ma charakter nieregularny pod względem osi i zależny w dużej mierze od powierzchniowego uwalniania pokładów gazów i lotnych substancji. Szacuje się, że obiekt wykonuje pełny obrót co 7.3 godziny.

Niewielkie ilości danych, jakie udało się uzyskać o tym obiekcie, spowodowane są przede wszystkim ogromną prędkością, jaką Oumuamua rozwija. Nie ma również spójnej wizji dotyczącej jego pochodzenia – znane dotychczas ciała niebieskie z oddalonego o 300 mld km od Słońca Obłoku Oorta posiadały inne cechy, jak również poruszały się ze znacznie mniejszą szybkością. Problemy z dostrzeżeniem pyłu oraz gazu mogą wynikać z jego niewielkiej ilości oraz typu – chociażby tlenek czy dwutlenek węgla mogą na nim występować, co tłumaczyłoby brak widocznej komy lub ogona. Istnieją także argumentacje sugerujące, jakoby Oumuamua pochodziła z systemu gwiezdnego bliskiego naszemu Układowi Słonecznemu – w tym przypadku często powtarzaną lokalizacją jest Wega znajdująca się 25 lat świetlnych od Ziemi (gwiazdozbiór Lutni).


Powinno również zainteresować …


Wśród odważniejszych tez pojawiły się nawet te mówiące, że asteroida Oumuamua to nic innego jak statek kosmiczny wysłany przez cywilizacje spoza Układu Słonecznego. Obecnie ten obiekt międzygwiezdny znajduje się w pobliżu planety karłowatej Pluton, a za 2 lata będzie na obszarze międzygwiezdnym.


Popularne zestawienia sprzętu do obserwacji


Źródła publikacji:
(1) nasa.gov / „Chasing 'Oumuamua”
(2) solarsystem.nasa.gov / „’Oumuamua”

Inne artykuły astronomiczne i rankingi sprzętu obserwacyjnego



Dodaj opinię