Teleskop należy do przyrządów optycznych, który znajduje swoje szerokie zastosowanie w badaniach astronomicznych. Początki tego urządzenia sięgają XVII wieku, kiedy to w 1608 roku niemiecko-holenderski wynalazca Hans Lipperhey przedstawił prawdopodobnie po raz pierwszy instrument zwany teleskopem. Rok później sprzęt ten został unowocześniony przez Galileusza.

Obecnie popularność i różnorodność teleskopów sprawia, że bez trudu możemy dobrać sprzęt wedle naszych preferencji obserwacyjnych. Najtańsze modele w sam raz na początek można kupić już za kilkaset zł.

Nasz Układ Słoneczny składa się z ośmiu planet (Pluton uznawany jest od 2006 roku za planetę karłowatą), z czego cztery z nich są obiektami skalistymi - Merkury, Wenus, Ziemia oraz Mars, a pozostałe z nich zaliczane są do tzw. gazowych olbrzymów - Jowisz, Saturn, Uran i Neptun.

Na peryferiach (za Neptunem) znajduje się Pas Kuipera w odległości 30-50 j.a. (jednostek astronomicznych) od naszej gwiazdy, natomiast jeszcze dalej (300-100000 j.a.) występuje sferyczny Obłok Oorta, stanowiący hipotetyczną granicę Układu Słonecznego.

Kosmos pełen jest zagadek oraz niewyjaśnionych zjawisk. W tym dziale staramy się na bieżąco opisywać pojęcia astronomiczne, często spotykane i omawiane w kontekście badania obiektów we wszechświecie.

Astronomia pełna jest teorii i hipotez, które są albo potwierdzane albo obalane, w wielu sytuacjach rozważania pozostają jedynie modelami teoretycznymi (m.in. dotychczasowe spory o istnienie czarnej dziury).

Z powierzchni naszej planety za pomocą teleskopów możemy obserwować jedynie niewielki skrawek kosmosu, a w dodatku w badaniach problematyczną barierę stanowi atmosfera. Większe pole manewru (wraz z ostrością obrazu) uzyskujemy dopiero wykorzystując chociażby wysłużony już Kosmiczny Teleskop Hubble'a czy też nowszy i dokładniejszy Kosmiczny Teleskop Spitzera.