W dniu 18 lutego łazik planetarny o nazwie Perseverance wylądował na powierzchni Marsa. Dzięki wyposażeniu urządzenia w odpowiedniej wielkości magazyny danych jest on w stanie przekazać do analizy ogromne ilości materiałów, w tym chociażby fotografia satelity wykonana w momencie, gdy lądownik opadał już na spadochronie i był w odległości około 700 km od orbitera. Trudność techniczna polegała również na tym, że satelita Mars Reconnaissance Orbiter osiągał prędkość ponad 10 000 km/h.
Jakie informacje znajdziemy w publikacji?
Pierwsze lądowanie Perseverance
Za miejsce lądowania łazika Perseverance wybrano krater Jezero, gdzie potencjalnie w przeszłości mógł znajdować się tam zbiornik wodny w stanie ciekłym.
Wybór tego miejsca na lądowanie nie jest przypadkowy – powierzchnia krateru cechuje się bardzo niewielkim nachyleniem (wynoszącym zaledwie 1°), ma płaską strukturę i niewielką ilością struktur skalnych znajdujących się na tym terenie.
Według planów diagnostyka i weryfikacja poprawności działania podzespołów oraz instrumentów pomiarowych ma potrwać do około 25 lutego. Jeżeli nie pojawią się jakiekolwiek przeciwności, wówczas łazik Perseverance ma rozpocząć swoją główną pracę badawczą na powierzchni Marsa.
Przeczytaj również: Projekt FlyRadar i jego potencjalna przydatność podczas misji na Marsa
Główny cel misji to oczywiście pozyskanie jak największej ilości informacji na temat środowiska naturalnego na powierzchni Czerwonej Planety oraz struktur podpowierzchniowych, w efekcie czego naukowcy lepiej zrozumieliby warunki tam panujące i przybliżyli się do precyzyjniejszego wytypowania miejsca potencjalnego występowania organizmów żywych.
Wyposażenie łazika Perseverance
Na pokładzie lądownika znajdują się liczne instrumenty naukowe, które mają pomóc zbierać informacje na temat powierzchni Czerwonej Planety. Są nimi m.in.:
- spektrometr rentgenowski PIXL, wyposażony w kamerę z wysoką rozdzielczością – aparatura ma za zadanie określić występowanie pierwiastków na powierzchni planety;
- zespół kamer MastCam-Z – wykorzystywane będą do fotografii stereoskopowej oraz panoramicznej, jak również przy określaniu składu mineralnego;
- urządzenie SuperCam – wykorzystywane będzie do wykrycia i analizowania składu mineralnego oraz chemicznego wykrytych pierwiastków;
- radar RIMFAX z przetwornikiem obrazu – urządzenie do badań struktur geologicznych znajdujących się pod powierzchnią;
- system czujników MEDA – mają za zadanie dokonywać pomiarów m.in. wiatru, ciśnienia, wilgotności oraz temperatury;
- urządzenie MOXIE – prototyp testowy, którego zadaniem będzie wyszukiwanie rozwiązania do produkowania tlenu z dwutlenku węgla;
- spektrometr ultrafioletowy SHERLOC – urządzenie będzie miało za zadanie wykrywać organiczne związki oraz skład mineralny struktur.
Przeczytaj również: Poruszające się pręgi faliste na Czerwonej Planecie i początek misji Mars 2020