Obiekty sklasyfikowane jako czarne dziury cechują się ogromną gęstością w stosunku do swoich rozmiarów. Według obecnych ustaleń znajdują się one praktycznie w centrum każdej galaktyki, także i naszej (znany doskonale Sagittarius A* w Drodze Mlecznej, posiadający masę około 4,3 mln mas Słońca).
Jakie informacje znajdziemy w publikacji?
Czy ruch czarnych dziur to typowe zjawisko?
Wnioski oraz przypuszczenia naukowców sugerowały już od dawna, że niektóre czarne dziury poruszają się z dużymi prędkościami względem swojego układu odniesienia (centrum swojej galaktyki, konstelacji pobliskich gwiazd itp.). Punktem odniesienia dla obliczeń jest dysk akrecyjny wokół czarnej dziury, posiadający wodę – to dzięki jej zawartości możliwe jest wykorzystanie interferometrii wielkobazowej (Very Long Baseline Interferometry, w skrócie VLBI) do ustalenia dokładnej prędkości, ze względu na emitowane przez ciecz radiowe promieniowanie.
Przeczytaj również: Centrum Drogi Mlecznej emituje spoty radiowe z dysku akrecyjnego Sagittariusa A*
Dzięki obecnym możliwościom przetestowano oddalone od Układu Słonecznego na wiele mln lat świetlnych galaktyki pod kątem zachowania się znajdujących się w ich centrum czarnych dziur. W przypadku 9 z 10 obiektów nie stwierdzono poruszania się względem układu odniesienia. Wyjątkiem była czarna dziura w galaktyce J0437+2456, oddalonej od Ziemi o 230 mln lat świetlnych, która według szacunków poruszała się z prędkością około 180 000 km/h. Ustalono również, że obiekt ten ma masę około 3 mln mas naszej gwiazdy.
Pomiar szybkości poruszania się oszacowano jako różnicę centralnej prędkości w najbardziej wewnętrznych promieniach (4860 km/s) i prędkości megamasera H20 w dysku akrecyjnym (4810 km/s), co daje nam sumarycznie wynik 50 km/s, czyli 180 000 km/h.
Przyczyny aktywności czarnej dziury w J0437+2456
Prawdopodobną przyczyną wędrówki czarnej dziury wewnątrz galaktyki J0437+2456 jest zjawisko jej zderzenia z innym obiektem tego typu. W wyniku kolizji powstała jedna supermasywna czarna dziura.
Przeczytaj również: Pierwsze zdjęcie cienia czarnej dziury
Alternatywną hipotezą jest istnienie jeszcze jednego takiego obiektu w centrum J0437+2456, jednakże w przypadku braku wody w jej dysku akrecyjnym nie można by wykorzystać do obserwacji metody interferometrii wielkobazowej (brak emisji promieniowania radiowego, którego źródłem byłaby woda).
Astronomiczne zapytania:
- Ile jest czarnych dziur
