Sierpniowa aktywność Słońca związana z maksimum 25. cyklu słonecznego

Astronomia: Kosmos 11 0

Zwiększona aktywność Słońca w 2024 roku stała się nie lada gratką dla pasjonatów astronomii oraz naukowców. Od początku tego roku aż do września przypada bowiem przewidziane wcześniej już maksimum 25. cyklu słonecznego, dzięki któremu mogliśmy podziwiać chociażby rozbłyski słoneczne z koronalnymi wyrzutami masy na czele, a także zorzami polarnymi, widocznymi nawet w Polsce.


Problemy i zakłócenia spowodowane rozbłyskami

Emitowanie potężnych rozbłysków przez Słońce często prowadzi to pewnych niestabilności oraz awarii systemów znajdujących się na Ziemi. W połowie sierpnia sklasyfikowany jako klasa X rozbłysk doprowadził do powstawania niedostępności w radiowych komunikacjach, co było szczególnie odczuwalne na znacznych obszarach Pacyfiku oraz Azji. Zlokalizowano również źródło tej anomalii – to plama słoneczna AR3784 charakteryzująca się polaryzacją +/- pomimo faktu, że zlokalizowana jest na półkuli północnej żółtego karła. Według ustaleń niestandardową biegunowością może się pochwalić jedynie około 3% plam znajdujących się na Słońcu.

Zwiększona aktywność słoneczna może stanowić również problem z zasypianiem, bowiem rozbłyski docierające na powierzchnię naszej planety przyczyniają się do powstawania niestabilności faz snu.


Polecamy również …


Gratka dla pasjonatów obserwacji

Osoby lubujące się w obserwacjach nocnego nieba z pewnością chętnie wypatrywały efektów koronalnego wyrzutu masy w postaci zorzy polarnej. Sprzyjała temu zwrócona przez dłuższy czas w kierunku Ziemi plama słoneczna AR3784.

Występujące obecnie maksimum słoneczne stanowi rzadkość, a kolejne przypadnie dopiero za 10 lat. Według analiz ta wzmożona aktywność gwiazdy Układu Słonecznego potrwa jeszcze prawdopodobnie kilka miesięcy, choć ten okres może się wydłużyć.

Z terenów naszego kraju występowanie potężnych burz magnetycznych odnotowano już 8 maja 2024 roku, powstałych w wyniku aktywności regionu słonecznego 3664. Efektem tego było emitowanie rozbłysku klasy X1.0 oraz potężniejszego M8.6. W kolejnych dniach mieliśmy również do czynienia z kolejnymi rozbłyskami (w tym z najpotężniejszego z 11 maja rozbłysku klasy X5.8, z częściowym ukierunkowaniem koronalnego wyrzutu masy z stronę naszej planety).

Powstałe w wyniku tej aktywności koronalne wyrzuty masy (CME) dały niesamowity pokaz w postaci widocznych na terenie całej Europy zórz polarnych. Można je było również podziwiać w wielu lokalizacjach Ameryki Północnej, a także na sporym obszarze półkuli południowej (m.in. Australia, Nowa Zelandia, Chile, Nowa Kaledonia, kraje południowoafrykańskie). Według zebranych danych była to jedna z najpotężniejszych burz magnetycznych na przestrzeni 500 lat.


Źródła publikacji:
(1) Spaceweatherlive.com / „Regiony występowania plam słonecznych AR13784”
(2) Wikipedia.org / „Burze magnetyczne w 2024 roku”
(3) Chip.pl / „Gigantyczny rozbłysk na Słońcu, koronalny wyrzut masy i kolejne zorze polarne”
(4) NASA.gov / „August solar activity associated with the maximum of solar cycle 25”

Inne artykuły astronomiczne i rankingi sprzętu obserwacyjnego



Dodaj opinię