Dokładniejsze obserwacje powierzchni Czerwonej Planety wykazały poruszanie się wielkich struktur piaszczystych, które do niedawna uważane były za relikty w stagnacji. Odkrycia tego dokonał planetolog Simone Silvestro, pracujący we włoskim Obserwatorium Astronomicznego INAF Capodimonte. Co prawda ich prędkość poruszania się wynosi maksymalnie 19 cm na rok (w latach 2007-2016 pokonywały one średnio 12 cm w ciągu roku), jednakże fakt ich sukcesywnej wędrówki jest niezaprzeczalny.
Jakie informacje znajdziemy w publikacji?
Jak dokonano odkrycia?
Różnice w położeniu fal zostały zaobserwowane dzięki porównaniu fotografii wykonanych za pomocą kamery NASA HiRISE, wykorzystującej dane zebrane przez teleskop zwierciadlany, znajdujący się na pokładzie sondy kosmicznej Mars Reconnaissance Orbiter (statek rozpoczął swoją misję w 2005 roku).
Obecność ogromnych riplemarków, czyli zmarszczek wiatrowych, to zjawisko powszechnie występujące również na naszej planecie, zwłaszcza na w rejonach największych pustyni piaszczystych. Na szczytach pręg falistych ziarna piasku są wyraźnie grubsze w porównaniu do tych znajdujących się w niższych partiach struktur. Ze względu na bardzo rzadką atmosferę Czerwonej Planety (1% gęstości ziemskiej atmosfery) wcześniej sądzono, że riplemarki występują niezmiennie w tym samym położeniu od wielu epok.
Misja Mars 2020
W dniu dzisiejszym, czyli 30 lipca o godzinie 11:50 UTC, wyruszyła z powierzchni Ziemi misja w kierunku Czerwonej Planety, składająca się z łazika Perseverance oraz drona w postaci autonomicznego helikoptera Ingenuity, ważącego zaledwie 1,8 kg. Według planów ma on osiągnąć powierzchnię Marsa 18 lutego 2021 roku, lądując wewnątrz krateru Jezero.
Zadaniem misji jest przede wszystkim zbadanie możliwości przyszłej eksploracji Czerwonej Planety oraz poszerzenie wiedzy na temat wykorzystania zasobów naturalnych znajdujących się na planecie.
