Astronomowie analizujący dane zebrane przez należący do NASA Kosmiczny Teleskop Keplera (który wycofano w 2018 roku) odkryli, że układ Kepler-385 składa się aż z egzoplanet, dodatkowo niszczonych przez promieniowanie swojej gwiazdy macierzystej z powodu ich niewielkiej odległości.
Każda z tych siedmiu niezwykle gorących planet pozasłonecznych w układzie Kepler-385 otrzymała więcej promieniowania od gwiazdy podobnej do Słońca, wokół której krąży, niż jakakolwiek planeta znajdująca się w Układzie Słonecznym otrzymuje od Słońca. Wszystkie planety w tym systemie pozasłonecznym są prawdopodobnie większe od Ziemi, a jednocześnie mniejsze od Neptuna.
Układ Kepler-385 znajduje się oczywiście w nowym katalogu utworzonym przez Kosmiczny Teleskop Keplera, obejmującym około 4400 kandydatów na egzoplanety, z czego mniej więcej 700 to systemy składające się z wielu planet. Dzięki pracy teleskopu odkryto zdecydowanie najwięcej obiektów sklasyfikowanych jako potencjalne planety pozaziemskie.
Jakie informacje znajdziemy w publikacji?
Co wiemy o planetach układu Kepler-385?
System planetarny Kepler-385, położony 4672 lat świetlnych od Ziemi, to jeden z niewielu znanych nam układów, który zawiera więcej niż sześć planet. W tym przypadku warto wspomnieć tutaj o TRAPPIST-1 – układzie siedmiu planet podobnych do Ziemi, oddalonym o 40 lat świetlnych od Układu Słonecznego.
- W sercu systemu Keplar-385 znajduje się gwiazda około 10% większa i 5% gorętsza od naszego Słońca.
- Kepler-385 b – planeta wewnętrzna w systemie, ma masę około 12.8-krotnie większą od masy Ziemi, z 2.7-krotnie większym promieniem od naszej planety. Okrąża swoją gwiazdę w odległości około 0.094 AU, a okres obiegowy trwa około 10 ziemskich dni.
- Kepler-385 c – jest nieco większa i ma masę około 13.2-krotnie większą od naszej planety. Jej orbita to praktycznie idealny okrąg, ze średnią odległością od gwiazdy wynoszącą 0.13 AU i okresem obiegowym wynoszącym nieco ponad 15 ziemskich dni.
- Uważa się, że zarówno Kepler-385 c, jak i Kepler-385 b są planetami skalistymi, posiadającymi cienką atmosferę. Pozostałe pięć planet w systemie znajduje się znacznie dalej i uważa się, że są mniej więcej dwukrotnie większe od Ziemi, otoczone gęstą atmosferą.
Inne publikacje o misji Teleskopu Keplera …
Dokonania Kosmicznego Teleskopu Keplera
Kosmiczny Teleskop Keplera rozpoczął swoją pracę obserwacyjną w 2009 r., a jego główna misja zakończyła się oficjalnie w 2013 r. Następnie teleskop wyruszył w dłuższą podróż (zbierając i dostarczając cały czas dane), która trwała aż do oficjalnego wycofania go w 2018 r.
Jednak jak pokazują najnowsze badania i analizy, nawet dobre kilka lat po jego wyłączeniu dane zebrane przez Kosmiczny Teleskop Keplera w dalszym ciągu stanowią bardzo cenne źródła informacji dla astronomów, dzięki którym mogą dowiedzieć się więcej o Drodze Mlecznej oraz jej gwiazdach i systemach planetarnych. Według NASA Kepler potwierdził w czasie swojej misji, że w Galaktyce jest więcej planet niż gwiazd.
Ostatnie momenty misji Keplera miały na celu zmierzenie częstotliwości występowania planet wokół innych gwiazd. Odkrycie układu 7 planet Kepler-385 pokazuje, w jaki sposób najnowsza aktualizacja katalogu egzoplanet może pozwolić naukowcom określić charakterystykę światów poza Układem Słonecznym.
Wykorzystując ulepszone obliczenia charakterystyki gwiazd i lepiej modelując orbity egzoplanet wokół nich, nowa aktualizacja katalogu Keplera może pomóc naukowcom określić, w jakich warunkach wokół gwiazdy może znajdować się kilka planet, budując tym samym układ wieloplanetarny.
Artykuł szczegółowo opisujący odkrycie systemu Kepler-385 i inne nowe wpisy w katalogu Keplera zostanie opublikowany w The Journal of Planetary Science. Wersja do druku jest już aktualnie dostępna w repozytorium arXiv.
Inne publikacje o misji Teleskopu Keplera …
(1) space.com / „7 scorching-hot exoplanets discovered circling the same star”
(2) exoplanets.nasa.gov / „Kepler-385 b”, „Kepler-385 c”
