Ze względu na niewielką względną odległość od Ziemi (niecałe 385 tysięcy km) nasz naturalny satelita jest wdzięcznym tematem do dyskusji oraz cennym źródłem wiedzy na temat warunków panujących w przestrzeni kosmicznej. Rok 2020 dostarczył już kilku bardzo ciekawych informacji na temat chociażby składu chemicznego struktur znajdujących się na Księżycu.
Jakie informacje znajdziemy w publikacji?
Duże pokłady żelaza i tytanu
O tym, że w kraterach uderzeniowych znajdują się wyżej wymienione metale, wiadomo było już od dawna. Jednakże dane uzyskane dzięki radarowi zainstalowanemu na Księżycowym Orbiterze Rozpoznania, należącym do NASA, wykazały ich bardzo duże ilości. Kłóci się to z tezą mówiącą o tym, że nasz naturalny satelita powstał w dalekiej przeszłości na skutek zderzenia się większego obiektu z powierzchnią Ziemi – przede wszystkim ze względu na fakt większej ilości tlenku węgla znajdującej się aktualnie na Księżycu w porównaniu do ówczesnego składu skorupy ziemskiej.
Wyjaśnieniem takiego stanu rzeczy może być hipoteza mówiąca o zderzeniu się naszego naturalnego satelity ze strukturą skalną, która obecnie znajduje się na znacznie większej niż przypuszczano głębokości na naszej planecie.
Panuje również opinia, że nadspodziewanie duże pokłady metalu to wynik cyklicznego obniżania się temperatury stopionych struktur powierzchniowych.
Rdza na powierzchni Księżyca
Obecność hematytu, czyli tlenku żelaza mogącego występować w różnych formach, to obecnie jedna z największych zagadek związanych z Księżycem. Powszechnie wiadomo, że naturalny satelita Ziemi nie posiada atmosfery, a wiatr słoneczny powinien pozbywać się niezbędnych do utleniania pierwiastków. Z kolei obecność sporych pokładów lodu wodnego (odkryte na północnym i południowych biegunie w 2018 roku) może w jakiś sposób być powiązana z hematytem.
Ponadto głoszone są również hipotezy mówiące o tym, że część magnetosfery ziemskiej, która oddziałuje na Księżyc zwłaszcza w jego pełni, może stwarzać warunki do oddziaływania ziemskiego tlenu na naszego naturalnego satelitę. Magnetosfera to swoista blokada dla wiatru słonecznego i tym samym sposób na zmniejszenie jego wpływu.
Ciekawostką jest fakt, że tlenek żelaza znajduje się w zdecydowanej większości po widzianej przez nas stronie Księżyca. Jego śladowe ilości odkryto także w miejscach, w których z pewnością nie miał szansy dotrzeć ziemski tlen.
Księżyc możemy podziwiać za pomocą nawet tanich prostych sprzętów. Zachęcamy do zapoznania się z artykułami poradnikowymi dotyczącymi lornetek i teleskopów:
Astronomiczne zapytania:
- Najnowsze odkrycia astronomiczne 2020
- ODKRYCIA NAJNOWSZE
